|
Nickerie - verleden, heden en de toekomst |
|
door Kenneth R. Donk |
Sari, de bevordering van Zelfwerkzaamheid voor vrouwen in Nickerie
Sari en Nickerie
Nickerie is een bijzonder deel van Suriname. Dit vanwege de ligging en de daaruit voortkomende klimatologische eigenaardigheden, de bodemgesteldheid en de vegetatie. Maar meer nog vanwege de bevolkingsopbouw en de eigen economische ontwikkeling, heeft het een eigen dynamiek met de daarbij behorende problemen. Het district heeft op economisch gebied zeer goede tijden gekend. Maar reeds geruime tijd gaat het al niet goed meer met het district. De armoede grijpt om zich heen, waarbij de vrouwen het meest daaronder et lijden hebben. Stichting Sarnam Nari, kort gezegd SARI wil hierin met de hulp van o.a. het Bureau Forum NGO’s, verandering brengen.
Economisch weerbaar maken
Nickerie is opgebouwd uit een kleine kern, Nieuw Nickerie, met daarom heen de verschillende ressorten, de westelijke polders, de oostelijke polders, Henar en Wageningen. In het algemeen kan gezegd worden dat grote groepen mensen ,vooral de vrouwen, door de geringe ontwikkelingsmogelijkheden die er in de verschillende woonkernen aanwezig zijn, vanwege hun geïsoleerdheid, weinig toekomst perspectieven hebben. Ook de jongeren en de mannen hebben problemen. Symptomen als ernstig alcoholgebruik, drugsgebruik en vele pogingen tot zelfmoord spreken boekdelen. Met het project “ Bevordering Zelfwerkzaamheid Vrouwen in Nickerie”, wil de stichting Sari vooral voor de vrouwen het getij helpen keren, zegt mevrouw Bajnath-Jagan :” Het doel van SARI is daarom het ontplooien en stimuleren van sociale, culturele, maatschappelijke, educatieve en sport activiteiten onder de Nickeriaanse bevolking, in het bijzonder de Nickeriaanse vrouwen. Hiermee moet het bewustwordingsproces op gang worden gebracht. Vooral de vrouwen kunnen dan doelbewust participeren in het sociaal maatschappelijk verkeer. Zodoende kunnen zij zich economisch weerbaar maken”.
Het aantal inwoners van Nickerie bedraagt ongeveer 40.000 . Ongeveer 65% van hen is van hindostaanse afkomst, 20% is van creoolse afkomst , 10% van javaanse afkomst en de rest omvat blanken, indianen, bosnegers en anderen. Sari werkt onder alle groepen vrouwen, ongeacht hun afkomst. Weliswaar vallen de eigen culturele kenmerken, met de daarbij behorende onvolkomenheden op. In een kleine gemeenschap let men veelal op elkaar, de zogenaamde sociale controle. Vooral in de dun bevolkte polders is dat duidelijk te merken. Families wonen meestal bij elkaar op eenzelfde erf en hetzelfde huis, de bekende joint-families. Het leven speelt zich vooral daar, vooral thuis af. Men gaat, vooral de vrouwen, zelden van huis. Naast de opvoeding van de kinderen en het huishouden hebben zij niet veel nevenactiviteiten.”
Sari wil hierin verandering brengen door te werken aan de verzelfstandiging van de vrouw, waarbij zij de man als kostwinner kan bijstaan en indien nodig zelf het heft in eigen handen neemt”, benadrukt Krishna Bajnath-Jagan, de voorzitter van de stichting.
Achteruitgang, armoede en hoop
Geruime tijd heeft Nickerie met de opkomst van de gemechaniseerde rijstbouw, waarbij de Firma van Dijk en de SML een belangrijke rol hebben gespeeld, welvaart en bloei gekend. Ook de bananenteelt heeft een belangrijke rol gespeeld bij de economische opgang van het district. De zaken gingen goed en er was sprake van eigenwaarde, een redelijke mate van zelfbewustzijn van eigen kunnen. Nickerie was de rijstschuur en een belangrijke leverancier van deviezen voor de staat, de Nickeriaan was trots een bijdrage te leveren aan de totale welvaart van het land. Inmiddels kent Nickerie een periode van armoede, achteruitgang, stilstand en vertwijfeling. De algehele achteruitgang van het land, de economische malaise, het uitblijven van nieuwe investeringen en modernisering, de daling van de wereldmarktprijs voor de rijst en bananen, de slechte infrastructuur hebben het leven in het district uitzichtloos, bijna tevergeefs gemaakt. Momenteel leeft net als in andere delen van het land, ook in Nickerie ruim 60% van de bevolking beneden de armoedegrens en is de economische druk, de geestelijke onmacht duidelijk voelbaar. Men neigt in Nickerie, trots als men is, de armoede verborgen te houden, ook al lijdt men er erg onder.
Ongeveer 70% van de bevolking is direct en indirect van de rijstbouw dan wel van de bananenteelt afhankelijk. Sectoren die nog met moeite staande worden gehouden. Vooral de vrouwen hebben het in deze situatie extra moeilijk. Steeds vaker moeten zij de plaats van de man gaan innemen in het gezin, om het hoofd boven water te kunnen houden. De eerste levensbehoeften vormen daarbij niet het grootste probleem, maar zijn wel het probleem van elke dag. De op gang gebrachte naaicursussen moesten hierbij de helpende hand bieden. Het project dat in samenwerking met het Bureau Forum NGO is uitgevoerd, heeft 150 vrouwen geaccommodeerd. “Het gaat erom dat zij kleding leerden stikken voor zichzelf en voor derden om zo wat geld te verdienen. Niet alleen hierdoor geraakten de vrouwen uit hun isolement, ze konden door het volgen van de knip- en naaicursussen in contact komen met andere vrouwen van Nickerie en raakten daarbij economisch steeds weerbaarder”, zegt Krishna.
Het grootste deel van de cursus was bedoeld voor het aanleren van het vervaardigen van kleding, het vervaardigen van een negental basismodellen: rok en blouse, broekrok, pyama, lange broek, hemd, slaapjurk, kinderjurk en jurk voor volwassenen.
De betrokken vrouwen konden zich een betere positie in de gezinshuishouding verwerven, waarbij zowel de kinderen als de mannen de voordelen van het project konden ervaren. Over hoe de mannen dat ervaren hebben kan Bajnath kort zijn:”Zeer positief. Zo langzaam maar zeker begrijpen zij ook, dat een verdienende vrouw een plus punt in het gezin betekent”.
Naast het aanleren van de knip- en naaivaardigheden, was er ook ruime voor socialisering van de vrouwen, middels voorlichting en de gedachtewisseling over brandende kwesties en zaken betreffende de gezondheidszorg als HIV-aids en baarmoederhalskanker.
Sari en de donor het Bureau Forum NGO’s mogen terugzien op een geslaagd project. Daarom komt er een vervolg project voor het bevorderen van de zelfwerkzaamheid. Een voor het bevorderen van de creativiteit bij vrouwen. Daarnaast zijn er plannen voor een naaiatelier die aan vrouwen werkgelegenheid zal bieden.
Lekkere gerechten en mooie vrouwen
Intussen heeft SARI niet stilgezeten. Vanaf de oprichting in 2001 zijn er tal van activiteiten ontplooid zoals de kooklessen, gezichtsverzorgingscursussen en sari draperen. Deze lessen werden verzorgd in de periode tussen 24 tot en met 30 juli 2004. Op de kweekschool leert men het bereiden van hindostaanse gerechten, waaronder het vegetarisch koken. Al van verre is het lekkere eten te ruiken als men binnenstapt. De vrouwen zijn druk bezig de gekleurde vegetarische nasi klaar te maken. Er wordt druk gesproken, onderricht, geluisterd, gebakken en geproefd.
Maitrie Iswardath vertelt:” Ik vind het prettig en leuk de kookcursus te volgen. Je leert er echt veel van. Gewoon geweldig, je leert anders te koken”. De zaalarts van het Streekziekenhuis, Gunda Joerts, ze is er voor 6 maanden vanuit Nederland om er te werken, is ook van de partij. Zij houdt van koken en zal de nieuwe gerechten zeker uitproberen in Nederland. “ Ik vind het werk van SARI, dat zij doet voor de vrouwen, zeer goed. Ik vind de gerechten erg lekker”. “ Dit is de twaalfde keer dat wij kooklessen verzorgen”, vertelt Sabita Badloe, de penningmeester van de stichting. “Ze vragen naar onze activiteiten en ze gaan er naar toe. De vrouwen leren anders dan alleen maar dhaal koken. De mannen nodigen we hierbij uit ook te komen. Ze kunnen dan ook lekker leren koken. SARI is er niet alleen voor de vrouwen”.
Ook bij de gezichtsverzorging cursus gaat het er leuk aan toe. De vrouwen brengen in een ontspannen sfeer de verschillende crèmes aan. Een ieder voor haar eigen spiegel. Als het nodig is wordt er gelachen en gegiecheld. Om dat te begrijpen moet je echt vrouw zijn. Maar je merkt wel dat het toch om ernst gaat. Want bij de vrouw gaat het toch wel om de schoonheid, verzorgt eruit zien, een jong en aantrekkelijk uiterlijk te hebben. Wat geleerd wordt, kan ook op de kinderen en de man worden toegepast. Het is de zesde locatie waar de dames door mevrouw Rosita Changoer worden getraind. “ De vrouwen zijn spontaan en sportief en leren graag. De dagelijkse verzorging van het gezicht is van belang, je moet jezelf kunnen onderhouden”, zegt zij. “ Het is niet leuk wanneer je pas 25 jaar bent en je er veel ouder uitziet. Het is van belang hoe je je make-up aanbrengt en combineert”.
Sari opereert thans vanuit de huiskamers van de bestuursleden. Maar met de institutionele versterking van de stichting, wat deel is van het project, zal ook het werk van Sari en haar organisatiekracht zichtbaarder worden. Het vrouwzijn zal als een deugd, een sieraad ervaren worden.
K.R.Donk, 12 juni ’04
Reacties: kennethdonk@yahoo.com
Overzicht van reeds verschenen artikelen
Copyright © 2003 - 2004 . All rights reserved.
Designed & hosted by Galactica's Graphics