Nickerie.Net, dinsdag 05 juni 2007


5 juni 2007: 134 jaar Hindostaanse immigratie

Paramaribo - Vandaag herdenken wij 134 jaar hindostaanse immigratie waarbij de grootste bevolkingsgroep (bijkans 150.000) momenteel in ons land via contracten uit India kwam om te werken op de plantages. De Chinese filosoof Confucius zei het treffend: ‘de mens is van nature gelijk. Wat hem van anderen onderscheidt, is zijn cultuur’. Nu hebben wij te maken met de vele nieuwe generaties Surinamers die afstammelingen waren van deze groep contractarbeiders uit het Verre Oosten. Vandaag 5 juni is het 134 jaar geleden dat de ‘’Lalla Rookh’’, vertrok op 26 februari 1873 uit Calcutta naar Paramaribo. Het laatste schip, de ‘’Dewa’’ zou op 24 mei 1916 in Suriname aankomen. De inburgering van ruim 35.000 contractarbeiders is echter niet zonder slag of stoot verlopen.

Een groot aantal arbeidsonlusten en opstanden zouden nodig blijken om maatregelen af te dwingen, uiteenlopend van strijd voor betere arbeidsomstandigheden en beter loon, tot grote druk voor de vrijheid om de eigen normen en culturele waarden te beleven. Bekend zijn de opstanden op de plantages Zoelen, Zorg en Hoop, Mariënburg. In het koloniaal verslag van juli 1902 staat dat de directeur van plantage Mariënburg door meer dan 200 razende en tierende koelies buiten de fabriek met houwers op de meest barbaarse wijze afgemaakt werd. Wat niet verteld wordt in het verslag is de aanleiding tot deze daad. Wij kennen de heftige protesten tegen de afschaffing van het hindostaanse onderwijs op de districtsscholen. De opstanden werden gevolgd door een periode van betrekkelijke rust, waarin ook het ‘’gouvernement’’ zijn bijdrage leverde.

 Pas in 1953 begonnen de Hindoestanen zich meer en meer als burgers van Suriname te voelen en te gedragen. In snel tempo organiseerden zij zich en legden de basis voor de toekomstige ontwikkelingen. Organisaties als ‘’Bharat Oeday” (15 januari 1922), Nawa Yuga Oeday (8 juni 1924), Djagaran (1943), Liga van Hindostani’s (mei 1946). Begin 1945 werd opgericht de Hindostaans- Javaanse Centrale Raad. Al deze organisaties hadden tot doel de belangen van de Hindostaanse bevolking in Suriname op elke gebied te behartigen met gelijke eerbiediging van alle godsdienstige overtuigingen. Daarnaast heeft men doelen gehad om de politieke, intellectuele en morele verheffing van haar leden te bevorderen.

Wat betreft religieuze organisaties kunnen worden genoemd de Sanatan Dharm (1929) en Arya Samaj (1912) , Arya Dewaker (1930) en de ‘’Surinaamsche Islamitische Vereniging” ,alle met als doel het bevorderen van de maatschappelijke welvaart van de inwoners van Suriname en de verspreiding en instandhouding van het Hindoeïsme. Pas na 1945 kwamen de politieke partijen en zag de VHP haar geboorte. Vandaag zien wij dat deze organisaties gezorgd hebben voor de emancipatie van de ‘’kantraki” in Suriname. Op hun beurt hebben zij meegewerkt aan de bloei van het economisch leven. Met dit onderscheid evenwel dat de filosofie achter een maatschappelijke organisatie tegenwoordig soms verschilt van de motieven van de toenmalige initiatiefnemers. De generatie nu moet stil staan bij die velen die de randvoorwaarden hebben geschapen voor de bloei en de groei van de hindostaanse gemeenschap in Suriname.

 Wij moeten al diegenen die ons zijn voorgegaan eren en vooral niet vergeten voor hun pionierswerk opdat de generatie nu een beter leven heeft dan de vorige. Daarom zal deze generatie er ook voor moeten zorgen dat de toekomstige generatie het ook goed mag blijven hebben en misschien zelfs beter dan de vorige. Niet alles ging zonder slag of stoot. De culturele identiteit van de hindostaanse gemeenschap kreeg door hun inzet enorme impulsen en onder invloed van wijzigende omstandigheden werden sommige waarden en normen aangepast aan de nieuwe omgeving. Het verderfelijke kastenstelsel uit India werd in ons land liberaler vergeleken met de situatie nu in India. De taal onderging verandering (het Sarnami ontstond) en zelfs enkel culturele uitingen als zang, muziek, dans en toneel werden ‘gesurinamiseerd’.

 Wij kunnen gerust stellen dat met 134 jaar immigratie, met vallen in het begin en opstaan later, een cultuurgroep in Suriname is ontstaan, die binnen de pluriforme bevolkingssamenstelling in Suriname en in Nederland de ambities van de ‘kantraki’s hoog houdt. Of dit nu religieus, politiek, cultuur of economisch is. Weliswaar is het politiek leiderschap zoek in ons land en men is zoekende naar nieuw politiek leiderschap. De hindostaanse Surinamer is de meest politiek bewuste groep die minder traditioneel is gaan stemmen. Men heeft zich verspreid over haast het hele spectrum aan politieke partijen, dat Suriname kent. Inderdaad vinden wij ook dat de Hindostaanse immigratiedag een bijzondere dag is in ons land, die als een vrije dag moet worden gepromoot. De redactie Dagblad Suriname wil van uit deze plaats alle oprechte Surinamers feliciteren met 134 jaar Hindostaanse immigratie en in het bijzonder de hindostaanse gemeenschap in Suriname en Nederland. En wij spreken de hoop uit dat deze groep zich verder mag ontwikkelen en van nutte mag blijven voor land en volk.


Brits- Indiërs arriveerden op 5 juni in Suriname
Geplaatst: 05/06/2007

Paramaribo -  Het schip de ‘Lala Rookh’ arriveerde op 5 juni met de eerste Brits -Indische immigranten in Suriname. Het meerde aan op Kila, nu bekend als Nieuw Amsterdam, in Commewijne. Op 5 juni is de agent- generaal Cato van Rooseveld aan boord gegaan om de immigranten te verwelkomen en te inspecteren. Op deze dag zijn de meesten middels kleine boten vanuit Nieuw Amsterdam naar de stad gebracht.’ Hiermede verduidelijkt minister Maurits Hassankhan van Binnenlandse Zaken, tevens historicus, de juiste datum van aankomst van de Brits Indische immigranten in Suriname in het radio programma ‘Kaak.’ Niet alle mensen konden op dezelfde dag het schip verlaten, waardoor anderen dat zelfs later, veel later dan 5 juni konden doen.

De ‘Lala Rookh’ was genoodzaakt om in Kila aan te meren vanwege de grootte van het schip, waardoor hij niet verder kon doorvaren naar de haven van Paramaribo. De ‘Lala Rookh’ en alle andere schepen met de immigranten zijn vanuit de stad Calcutta (India) naar Suriname gekomen. De contractarbeiders die in Suriname, Guyana, Trinidad, Mauritius en de andere landen arriveerden, kwamen volgens Hassankhan voor het grootste deel uit Uttar Pradesh. De eerste contractarbeiders die uit India naar andere kolonies zijn gegaan, kwamen in 1834 aan in Mauritius. Daarna kwamen zij in 1838 aan in Guyana. In Trinidad in 1845, in Suriname in 1873 en in de Franse koloniën in 1861. In Suriname zijn er heel weinig Madrasies gekomen in tegenstelling tot Guyana en Trinidad.

Santi Sieuw


Immigratie Boodschap Vernieuwingsbeweging VHP
Geplaatst: 05/06/2007

Paramaribo -  Het is bekend van de Brits-Indische immigranten die als contractarbeiders naar Suriname gebracht zijn, voor de ontwikkeling van ons land van bijzonder groot belang zijn gebleken. Zij hebben op de diverse plantages hard geploeterd, vaak onder zeer erbarmelijke omstandigheden. Dat zij opkwamen voor hun fundamentele rechten en zelfs niet schroomden hun leven op het spel te zetten, blijkt duidelijk uit de diverse opstanden tijdens de contractperiode.

Zij beschikten in ruime mate over “de nodige pionierseigenschappen”: zelfstandigheid, volharding, overleg en spaarzaamheid welke ertoe geleid hebben dat deze groep immigranten een dynamischer element vertegenwoordigden. Voor de verdere ontwikkeling van ons land is van belang dat wij als totale Surinaamse samenleving kracht putten uit deze eigenschappen. Dat de culturele normen en waarden die de immigranten met zich mee brachten een aanzienlijke bijdrage hebben geleverd en een specifieke sfeer hebben gebracht in de Surinaamse cultuur, die niet meer uit onze samenleving is weg te denken, is duidelijk merkbaar en herkenbaar.

Ook in de politiek is er een wezenlijke bijdrage geleverd door de immigranten en hun nazaten. Echter kan worden gesteld dat de moraal en ethiek welke hierbij nodig zijn, aan het vervagen is. Op ons rust als de totale Surinaamse gemeenschap de verantwoordelijkheid hieraan dringend een halt toe te roepen. Hiermede zal de sociaal-, maatschappelijk- en economische positie van de totale Surinaamse samenleving verbeteren.

Bron/Copyright:

Nickerie.Net / Dagblad Suriname (redactioneel)

,05-06-2007

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Copyright © 2007. All rights reserved.

Designed by Galactica's Graphics