Nickerie.Net, maandag 05 november 2007

Hindostaanse immigratie tijdens Dag van de Geschiedenis
Geplaatst: 05/11/2007

Den Haag -  Hindostaanse immigratie is sterk verbonden aan de geschiedenis van de stad Den Haag. Vrijdag 2 november vond de jaarlijkse Dag van de Haagse Geschiedenis plaats. Het Sarnámihuis, het museum voor Hindostaanse immigratie, kon deze belangrijke dag niet zomaar voorbij laten gaan. In het museum traden acteurs in de voetsporen van hun voorouders, de contractarbeiders.

In de Grote Kerk in het centrum van Den Haag, maken bezoekers een keuze welke musea zij wensen te bezoeken. Het publiek is bijna uitsluitend blank. Het Sarnámihuis is het enige museum van 'nieuwe' Nederlanders dat zich aan de bezoekers presenteert. Weinig bezoekers realiseren zich dat Hindostanen al bijna 135 jaar een band hebben met Nederland. In 1873, tien jaar na de formele afschaffing van de slavernij, worden Brits-Indische contractarbeiders (kantraki's) van India naar Suriname verscheept. De Hollanders hebben goedkope arbeidskrachten nodig op de plantages.

Hindostanen nauwelijks zichtbaar
"Ze zijn goed geïntegreerd en er zijn geen voetbalhelden uit hun midden opgestaan", verklaart Wieresh Ramsoekh, de secretaris van het Sarnámihuis. Deze is een populaire verklaring onder Hindostanen. Het Sarnámihuis wil deze groep en hun prestaties beter op de kaart zetten. Maar ook de donkere zijde van deze als redelijk geslaagd beschouwde groep krijgt aandacht. Daarom staan er een reeks van debatten en lezingen gepland.

"Ik ben vertrokken omdat ik niet mocht trouwen met mijn geliefde, want ik ben van een lage kaste', zegt een besnorde Kantraki in een wit gewaad met een stok. Een rol die met passie wordt vertolkt door Jane Kuldipsingh. Anno 2007 speelt het kastenstelsel in kleine kring nog steeds een rol. Ze kruipt in de huid van haar overgrootvader. De bezoekers worden door Kantraki op sleeptouw genomen en belandden in het ruim van de Lallarookh, de Roze Wangen: het eerste schip dat aanmeert in de haven van Paramaribo. "Sommigen zijn geronseld, sommigen zijn vrijwillig vertrokken, maar hoe vrijwillig is de vrijwilligheid in een land met armoede en een kastenstelsel", vraagt Kuldipsingh zich af.

Nu de kranten niet (meer) de voorpagina's openen met aan Surinaamse Nederlanders toegeschreven criminele activiteiten, richt het Nederlandse integratiebeleid zich op andere groepen. De daarbij behorende budgetten komen vooral ten goede aan mediterrane doelgroepen. De Hindostanen weten het, maar klagen hierover niet openlijk buiten de eigen kring. Ze weten dat andere groepen het zwaarder hebben. Die stellen dan ook geen prioriteit aan de presentatie van de eigen historie. Er bestaat weliswaar een instituut Slavernijverleden en een museum van de Molukse gemeenschap, maar verder hebben andere groepen geen eigen 'huis' waar het cultureel erfgoed tot uiting komt.

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics