Nickerie.Net, dinsdag 22 juni 2010


Rode rijst en rijstblastziekte zijn ‘killers’ voor de rijstproductie

Nickerie - De rijstblastziekte is wereldwijd de meest vernietigende schimmelziekte in rijst, terwijl rode rijst een serieus ‘onkruid-probleem’ vormt. Suriname is geen uitzondering hierop. Zowel de ziekte als het onkruid verlagen de opbrengst en de kwaliteit. Het tegengaan en bestrijden hiervan geniet grote prioriteit. Elk seizoen ervaren de landbouwers het nadeel van de ‘killers’ in hun opbrengst.

Directeur Lekhram Soerdjan van het Anne van Dijk Rijstonderzoekscentrum Nickerie (ADRON) zegt dat de rijstblastziekte zich goed ontwikkelt bij een temperatuur van 25 tot 28 graden Celsius en een relatieve luchtvochtigheid van ±90%. Afhankelijk van de omstandigheden komt de ziekte het ene seizoen meer en het andere seizoen minder voor. Ook komt deze plaag meer voor in productiegebieden die niet goed worden onderhouden. De ziekte tast het meest de bladeren en de onderkant van de pluim aan. Op de bladeren ontstaan ruitvormige vlekjes.

Soerdjan, die ook landbouwdeskundige is, zegt dat deze ziekte succesvol kan worden tegengegaan en bestreden. Het vereist een aanpak, waarbij gebruik gemaakt wordt van rassen met een hoge weerstand tegen de ziekte, cultuurmaatregelen en chemische bestrijding. Hierbij moet er gelet worden op het verbranden van aangetaste strodelen en stoppels, schoon zaad gebruiken en niet te veel ureum toedienen (maximaal 300 kg/ha). Bovendien moet er zoveel mogelijk onderwaterinzaai toegepast worden om de overdracht van de ziekte van zaad naar kiemplant te minimaliseren. Daarnaast is het onderhouden van dammen en kavelsloten een vereiste.

Het ADRON werkt continu aan het ontwikkelen van rassen met een hogere weerstand tegen de ziekte.Uit onderzoek is vastgesteld dat elke 1% rode rijst in het veld ervoor zorgt dat de opbrengst ongeveer 6% minder is. De Soerdjan legt uit dat de rode rijstplant de voedingsstoffen, die bestemd zijn voor de gewone rijstplant, gebruikt. Hierdoor blijft er minder voedsel over voor de gewone rijstplant. De korrels van de gewone rijstplant worden zwakker en de kwaliteit van de padie neemt af.

Rode rijst neemt toe door gebruik van zaaizaad besmet met rode rijstzaden en door intensieve droge grondbewerking. Verder kunnen de rode rijstzaden jarenlang hun kiemkracht in de bodem behouden. “Als ze door de grondbewerking naar boven komen, vinden ze de kans om te kiemen. Veel van de zaden van de rode rijst liggen ook in de kavelsloten. Wanneer deze uitgediept worden, komen de zaden weer naar boven”, aldus Soerdjan. De landbouwdeskundige beveelt aan om onkruid te laten voorkiemen en de opgekomen planten te vernietigen. Dit kan met herbicidebespuitingen of het onderploegen van de kiemplantjes.

Landbouwer Beto Sarmanand beaamt dit probleem. Hij zit al ruim 30 jaren in de landbouwsector en kent vooral het probleem van de rode rijst goed. “Ik heb geen last gehad van de schimmelziekte, maar wel van rode rijst. Afgelopen seizoen had in niet onderwater gezaaid. Hierdoor heeft de rode rijst meer overlevingskansen gehad. Deze keer heb ik dit probleem wel aangepakt”, vertelt Sarmanand .

Radjkoemar Ramcharan zit al 25 jaren in de landbouw. Hij zegt dat hij de schimmelziekte onder controle heeft. “Ik bespuit de rijstplantjes na 30 dagen en daarna weer tussen de 50 en 55 dagen. Ik gebruik een middel dat speciaal hiervoor bestemd is”, aldus Ramcharan. Hij merkt op dat de opkomst van rode rijst afhangt van de manier, waarop de rijstarealen bewerkt wordt. Een goede grondbewerking minimaliseert de rode rijst.

(Wanita Ramnath)

Bron:

Nickerie.Net / NSS

22-06-2010

WWW.NICKERIE.NET

E-mail: info@nickerie.net

Copyright © 2010. All rights reserved.

Designed by Galactica's Graphics