Nickerie.Net, zaterdag 07 februari 2015

De geschiedvervalsing over de PL…. en nu de waarheid

Ik volg zo af en toe de discussies van mijn leerlingen. Meestal bemoei ik mij er niet mee als het over de politiek gaat. Jongeren moeten nog veel zien en leren van deze wereld. Als leerkracht probeer ik ze zoveel als mogelijk te helpen met de leerstof. Het is niet mijn taak om hun mening over de politiek en hun voorkeuren te beïnvloeden. Maar soms hoor ik uitspraken die gebaseerd zijn op totaal verkeerde informatie.

Recent was er een discussie over PL- voorzitter Paul Som0hardjo en het viel me op dat een student een uitspraak deed die naar mijn mening beslist nergens op is gebaseerd. Zo zou Somohardjo een chanteur zijn. Iets wat de jongeman, wat achteraf blijkt, een keer zou hebben gehoord.

Maar toen een paar medestudenten hem vroegen waarom hij zoiets vertelde en ze lieten blijken het volkomen oneens met hem te zijn, kon hij geen zinnig antwoord geven. Hij kwam terug op zijn uitspraak. Dit is dus een typisch geval van horen zeggen en er zomaar in geloven.

Bij mij kwam direct het idee op, dat er wel meer mensen zullen zijn die iets ergens horen en er maar gewoon van uit gaan dat het echt zo is. Je hoort wel eens van anderen dat Somohardjo een chanteur is. Is hij inderdaad een chanteur en onbetrouwbaar zoals sommigen ons willen laten geloven?

Als ik mijn informatie analyseer, dan kom ik tot de eerlijke conclusie, hoewel ik een duidelijke politieke voorkeur/kleur heb, dat het tegendeel het geval is.  Dat is de harde realiteit op basis van wat zich de afgelopen 35 jaren werkelijk in de politieke arena heeft afgespeeld.

Het bestuderen van alles rondom de Surinaamse politiek kan je zeker wel mijn hobby noemen. Sinds mijn tienerjaren volg ik alles op de voet en probeer via mijn netwerk de beschikking te krijgen over alle informatie. Zo kan ik in details vertellen hoe zaken in het politieke landschap daadwerkelijk zijn gelopen.

Is Somohardjo een chanteur?

Om deze vraag goed te kunnen beantwoorden moeten wij nagaan wat er de afgelopen decennia is gebeurd. Hoe heeft deze man zich gedragen, hoe waren zijn handelingen? Ik zal in het kort een aantal perioden en punten aanhalen die naar mijn mening van belang zijn om een eerlijke mening te kunnen vormen.

Ik ga even terug naar de periode van de jaren ‘80, dus  voordat de naam Pertjajah Luhur (PL) werd gebruikt en de partij van Somohardjo de naam Pendawalima nog droeg.

De Pendawalima was de enige partij in het parlement van 1980, die weigerde de macht over te dragen aan het militair gezag. De Pendawalima onder leiding van Paul Somohardo was ook de enige partij die het militair gezag openlijk durfde aan te vallen ten koste van gevangenisstraffen  van toppers van de toenmalige Pendawalima, nu dus PL.

De leider van Pendawalima, Paul Somohardjo, wist in de periode van december 1982 te ontsnappen aan de dood, door weg te vluchten naar Holland. Daar aangekomen sloot hij zich direct aan bij de bevrijdingsraad van de voormalige president van Suriname, Henk Chin A Sen.

Samen met Ronny Brunswijk richtte hij het Jungle Commando op en bleef maanden in de jungle samen met Brunswijk strijden. Niet als kok, maar kameraad die alle buitenlandse hulp, zoals voeding en dergelijke samen met Eddy Dap wist te organiseren.

Na de teruggave van de macht door de militairen aan het volk, in 1987, kwam hij in 1993 terug in Suriname, na 11 jaren ballingschap. Hij werd persoonlijk van de luchthaven opgehaald door Ronny Brunswijk. Dat was toen groot nieuws, zoals ik het op de tv zag. Vanaf zijn terugkomst in Suriname blies Somohardjo weer nieuw leven in de Pendawalima. Bij de verkiezing van 1995 haalde de Pendawalima op eigen kracht 4 zetels.

Toen haalde het Nieuw Front 24 zetels en benaderde Pendawalima om samen te werken. Pendawalima ging akkoord met een samenwerking mits het middenblok onder leiding van Winston Jessurun zou worden opgenomen in de coalitie.

Tijdens deze besprekingen zijn delen van de VHP en de totale KTPI echter overgelopen naar de NDP. Zodoende, met deze kapitaalcoupé,  is de NDP aan de macht gekomen en werd Jules Wijdenbosch president.

In de periode 1996 tot en met 2001 kon Wijdenbosch zijn regeertijd niet afmaken en kwamen er vervroegde verkiezingen. In dezelfde periode is de Pendawalima gesplitst door de NDP. Deze splitsing werd geleid door Waldi Nain die vervolgens werd beloond met een ministerspost op het departement van PLOS. Hij kreeg nog de bijnaam van minister van spek en bonen. Ik kan mij nog heugen dat sommigen hem in die tijd ook de ‘meeneemminister’ noemden,  omdat hij de vele vragen in het parlement nooit direct kon beantwoorden. Alles zou hij meenemen ter bestudering.

Bij die splitsing heeft Somohardjo afstand genomen van de naam Pendawalima en richtte zelf de Pertjajah Luhur (PL) op, dat gebeurde op 5 december 1998.

Bij de vervoegde verkiezing van 2000 werd PL opgenomen in de samenwerking met het Nieuw Front, in plaats van de overgelopen KTPI.

In de periode 2000 tot 2005 bleef de samenwerking in tact en werd deze voorgezet tijdens de verkiezingen van 2005. Bij die verkiezingen van 2005 is de PL met 100 procent gegroeid. Bij de verkiezingen van 2005 haalde PL samen met het Nieuw Front, inclusief A Combinatie, de meerderheid en vormde een regering waarbij Somohardjo voorzitter van het parlement werd.

In de periode 2005 tot 2010 kreeg de PL het ministerie van RGB onder haar beheer,  waarbij de toenmalige minister Jong Jien Fa meer dan 30.000 grondbeschikkingen uitgaf. Niet alleen voor PL- gelieerde personen, zoals men weleens beweerd, maar voor alle Surinamers. Ongeacht van welke partij ze waren.

Enkele ontevreden personen die niet aan hun trekken waren gekomen, verweten de PL- toppers chanteurs en landrovers te zijn. Terwijl gronden die aan PL gegeven zijn, worden benut voor bejaardentehuizen in Commewijne en Nickerie, internaten aan de Leysweg, maar ook goed worden benut voor tal van sociale projecten.

Dit, in tegenstelling tot de huidige regering, die honderden hectaren geeft aan individuen, onder meer hun eigen onderminister en andere NDP-gelieerde mensen. Als men zegt dat de corruptie bloeit, dan is het wel in deze regeerperiode.

De PL is ondanks alles, bijvoorbeeld grove beledigingen door eigen partners, tot de laatste seconde loyaal gebleven. De PL is zijn eigen weg opgegaan, maar niet op basis van chantage of onbetrouwbaarheid.

Tijdens de onderhandelingen met het Nieuw Front,  vlak voor de verkiezingen van 2010, aangaande het voortzetten van de samenwerking, vroeg de PL in Paramaribo, van de 17 plaatsen, slechts 4 plaatsen. Het argument dat de PL aanvoerde is: dat ze veel groter waren dan de SPA. De PL- leiding vroeg zich toen af hoe het kon dat de veel kleinere SPA wel 4 plaatsen toebedeeld kreeg in Paramaribo en PL slechts 2. Is dat chantage of gewoon vragen waar je recht op hebt?

In Coronie was de PL ervan overtuigd de NPS het op eigen kracht niet zou halen. Daarom vroeg de PL in dat district de 2e plaats. De NPS weigerde botweg, met alle consequenties van dien. Als de NPS wel akkoord was gegaan, was de zetel zeker naar de NPS gegaan.

In Nickerie moest de PL, die overigens in dat district veel groter is dan de NPS, tevreden zijn met nummer 4. De NPS zou op nummer 2 staan, wat uiteraard niet acceptabel was voor de PL. Bij de verkiezing van 2010 is gebleken dat de PL alleen, 2800 stemmen heeft gehaald, 1 zetel, en de NPS haalde 1200 en nog wat stemmen en geen zetel.

In Wanica vroeg de PL een betere positie, maar moest akkoord gaan met nummer 4 in dit district en de NPS op 3. Bij de verkiezing van 2010 had de PL in Wanica meer dan 9000 stemmen, op 300 stemmen na was dit voldoende geweest voor 2 zetels. De NPS had toen ongeveer 3000 stemmen.

In Paramaribo had de PL ook ongeveer 9000 stemmen, net niet voldoende voor een 2e zetel.

Ondanks deze harde feiten deed de PL een voorstel aan de Frontleiders van toen, Ronald Venetiaan en Ram Sardjoe.

Omdat er  op DNA- niveau geen overeenstemming kon worden bereikt, stelde PL voor om in RR- en DR -verband samen te werken, want daar is er sprake van een meerderheidsstelsel. Zelfs dat werd door de leiding van het Nieuw Front geweigerd. Nogmaals, is dat chantage of gewoon vragen waar je recht op hebt?

Nu vraag ik mij als eerlijke Surinamer af hoe men komt aan het chantageverhaal. Want met alle kennis die ik heb, bespeur ik geen enkele vorm van chantage of onbetrouwbaarheid bij de heer Somohardjo en de top van zijn partij. Integendeel!

Nog een paar punten die van belang zijn. Na de verkiezingen van 2010, ondanks de vele vernederingen tijdens onderhandelingen en het grote verlies van het Nieuw Front, was Somohardjo bereid om samen te werken met het Nieuw Front en bracht zelfs A Combinatie mee naar de onderhandelingstafel.

Bij de verkiezing van de parlementsvoorzitter in 2010 werd de PL verraden door de ABOP, waardoor nu mevrouw Jennifer Simons voorzitter is geworden, dus dankzij verraad.

Ondanks het verraad heeft de PL toch eraan meegewerkt dat mevrouw Ruth Wijdenbosch van de NPS werd gekozen tot ondervoorzitter van het parlement. De PL heeft toen openlijk gedemonstreerd dat ze betrouwbaar is, de partij hield woord.

Bij de vorming van de regering Bouterse heeft Desi Bouters de PL, met zes zetels, als eerste alternatief gekozen. Toen Bouterse op een gegeven moment alles voor de PL wilde bepalen, weigerde de partijtop onder die voorwaarde verder te werken. Bouterse koos toen voor A combinatie en de PL gedoogde toen het beleid van deze twee partijen. Maar het was Bouterse  die de PL vroeg om zitting te nemen in de regering. Vertrouwende op de woorden van Bouterse, accepteerde de partij drie aangeboden ministeries.

Gaande de rit na vier jaren, werd de PL opzij gezet door de NDP met de woorden geen vertrouwen meer te hebben in de PL.

Maar waren de beweegredenen van de NDP bij het volk bekend? Het doel van de NDP was helder: het kapotslaan van partijen. De ziekelijke zucht om alleen te heersen, dat is de ware beweegreden! Is het de PL die dan als onbetrouwbaar moet worden gekwalificeerd? In mijn optiek zijn het juist andere partijen die steeds proberen om misbruik te maken van de betrouwbaarheid van de PL.

Kijk ook maar naar de recente onderhandeling binnen de V7. Het is overduidelijk, zoals de huidige leiders van de NPS en VHP op podia zelf hebben gezegd, dat de PL zich het meest coulant opstelt.

Het volk van Suriname moet nu eens eindelijk de waarheid weten. De PL doet niet aan chantage. De PL staat juist voor loyaliteit en coulance en beslist niet andersom!

Een lid van de PL

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics