Nickerie.Net, zaterdag 28 maart 2015


Algemene beschouwing begroting 2015; toespraak Ch. Santokhi

Vrijdag 27 maart 2015

 Mevrouw de voorzitter,

Deze begrotingsbehandeling is de laatste voor dit parlement en deze regering.

En daarom is het goed om aan het begin van deze begrotingsbehandeling een algemene beschouwing te geven van het gevoerde regeringsbeleid.

Laat mij beginnen met het Ontwikkelingsplan 2012-2016 (OP). Dit plan stond aan de basis van het beleid van deze regering en we mogen daarom aannemen dat de regering geprobeerd heeft om de dingen die in dit plan staan ook te realiseren, alhoewel dat uit de verschillende regeringsverklaringen en begrotingen niet gebleken is.

Het plan had een naam nl. ‘Suriname in Transformatie”. De vraag is nu wij bijna aan het eind van deze regeerperiode zijn wat er getransformeerd is?

Er is geen tijd om op alle aspecten in te gaan, daarom zal ik mij beperken tot een paar aspecten.

Een van de prioriteiten in het OP is het verbeteren van het overheidsapparaat. Dat wilde men institutioneel versterken, zodat het efficiënter zou gaan werken met een betere performance.

Als we eerlijk zijn dan is hier niets van terecht gekomen!

Integendeel is de regering de ambtenaren  gaan frustreren; hun de schuld geven van het falend regeerbeleid; het ambtenarenapparaat zwaarder is gaan politiseren.  

Men heeft vele ambtenaren gedwongen om lid te worden van de partij van de president, omdat ze anders ontheven zouden worden.

Er zijn genoeg verhalen van ambtenaren die hun werk goed en trouw deden, vooral op de District Commissariaten, maar van de één op de andere dag thuis zijn geplaatst omdat ze van een oppositiepartij waren. Dat terwijl betrokkenen politiek niet eens actief waren.

Laat de regering ons vertellen wat ze versterkt hebben en wat gerationaliseerd is?

Ook zou men meer decentraliseren.

We zien dat het decentralisatieprogramma is opgehouden te bestaan, zogenaamd overgeheveld, maar in feite doodgemaakt.

DC’s worden overgeplaatst door de president, zonder dat de minister van Regionale Ontwikkeling op de hoogte is, en zelfs zonder dat de DC’s op de hoogte waren.

In plaats van decentralisatie en rationalisatie zien we een toenemende machtsconcentratie bij het kabinet van de president.

Dat is misschien het enige instituut dat versterkt is, terwijl de ministeries allemaal uitgehold zijn. Een minister is net als een DC, gedegradeerd tot een foetoeboi, die any time vervangen kan worden.

Laten wij kijken naar een andere beleidsprioriteit in het OP nl. de diversificatie van de economie.

In het OP staat –en ik citeer- “Het is de regering ernst revenuen vanuit de mijnbouwsector, zeker nu de verdiensten hoog zijn, te kanaliseren naar de hernieuwbare sectoren, die duurzaam ontwikkeling kunnen garanderen. Diversificatie van onze economie staat hoog op de agenda van de Regering.

Met name worden de agrarische sector, het toerisme en de industrie genoemd. “Voorts zal met de extra revenuen een stabilisatiefonds in het leven worden geroepen als belangrijk instrument voor het financieren van het onderwijs, de gezondheidszorg en andere aspecten verband houdende met het welzijn van de Suriname.”

Dit zijn zonder meer goede voornemens geweest van de regering, maar wat is het resultaat aan het eind van de regeringsperiode? De feiten zijn dat wij nog meer dan voorheen afhankelijk zijn van de mijnbouw en dat van diversificatie dus niets terecht is gekomen.

Waar is het stabilisatiefonds? Waarom is het niet verder behandeld in het parlement; simpelweg omdat deze regering niet wil sparen voor de volgende generatie en voor de duurzame ontwikkeling. Men wilde gewoon een verkwistend beleid voeren!

De agrarische sector, het toerisme en de industrie zijn niet vooruit gegaan en hun aandeel in de exportopbrengsten is juist gedaald. 

Alleen de mijnbouw heeft zich verder ontwikkeld m.n. de olie- en goudsector. Terwijl de Suralco al aangekondigd heeft om te vertrekken en reeds maatregelen daartoe treft.

Er is geen tijd om het hele OP te bespreken, maar deze twee beleidsprioriteiten zijn niet gerealiseerd, en dat is de situatie met de meeste prioriteiten in het OP zoals het veiligheidsbeleid, huisvesting, onderwijs en energiebeleid.

Één van de oorzaken waarom men er niet in geslaagd is om prioriteiten te realiseren is dat deze regering het Planbureau uitgehold heeft. In elk land dient het Planbureau toe te zien op het ontwikkelingsbeleid en dat te coördineren.

Dat was ook lange tijd het geval in Suriname, maar deze regering vond het nodig om ook dit instituut ernstig te verzwakken.

Wat we zien is dat er thans nauwelijks overleg is tussen ministeries en vele zaken gewoon blijven liggen. Terwijl Surinaams kader naar huis gestuurd word en familie en vrienden bedrijven ingezet worden als dure consultants. 

De vraag is dus wat is er door deze regering eigenlijk versterkt? Zoals aangegeven zijn de ministeries en meeste overheidsinstituten niet sterker geworden, maar juist zwakker.

Is de rechtsstaat versterkt?

Absoluut niet, want we zien dat de corruptie overal welig tiert en geen enkele corruptieveling wordt aangepakt.

Een belangrijk basisuitgangspunt van elke overheid moet zijn; dat die het goede beloont en het kwade straft, maar bij deze regering lijkt het omgekeerde het geval.

Is de democratie versterkt?

Helaas niet, want we zien dat de regering keer op keer dingen doet zonder de assemblee, als hoogste orgaan te kennen.

Men vermijdt debatten over fundamentele zaken en de president behandelt de assemblee niet als het orgaan waar hij verantwoording aan moet afleggen. 

Enkele van de issues betreffen; de sprookjes spoorlijn. De Nationale Assemblee is nooit geinformeerd hierover en heeft nog nooit een debat hierover gevoerd. In de media wordt af en toe wat vernomen en worden bedragen van 130 miljoen Euro genoemd. Pas nu er mensen uit de bevolking hun stem laten horen wordt er wat informatie verstrekt.

In het OP staat helemaal niets over de spoorlijn, hetgeen de zaak verdacht maakt, want dit is zeker geen idee dat plotseling opkomt bij een regering.

Een serieuze regering die het verkeersvraagstuk wil aanpakken zal eerst een studie moeten laten maken van het probleem en dan de mogelijke oplossingen die gegeven worden laten uitwerken.

Wanneer alle oplossingsmodellen met elkaar vergeleken worden dan kiest men de beste en meest betaalbare oplossing. Nu wordt de samenleving geconfronteerd met een spoorlijn die nooit besproken is geworden. Gelukkig hoor je de laatste tijd weinig hierover.

Maar hopelijk zullen wij straks niet verrast worden met een financiële claim van het treinbedrijf, dat wij als land miljoenen moeten betalen omdat de regering zich niet gehouden heeft aan haar afspraken. Waarbij dan niet duidelijk is hoe de verdeling van dit geld zal plaats vinden.

Kan de regering ons nader informeren over deze zaak? 

In het verleden hebben we al de situatie met de bruggen meegemaakt, die ook nooit bediscussieerd zijn geworden en waarvoor nooit een publieke aanbesteding is geweest.

De gelden die toen zijn besteed hebben voor een hoge inflatie gezorgd, waarbij de spaargelden van alle burgers waardeloos zijn geworden.

En bovendien blijkt nu dat er 34 miljoen us dollar aan smeergelden betaald zijn aan regeringsautoriteiten.

Voorzitter met dit geld zouden wij een 4 baans brug kunnen bouwen waardoor er nu geen lange files zouden zijn voor en op de wijdenbosch brug. Maar nee den mang jang a moni.  

 

Een ander aspect is dat van de onderhandelingen met alcoa/suralco, waarbij de regering aan het parlement beloofd had om alle informatie te geven mbt de onderhandeling.

We horen dat er nu een overdracht wordt aangekondigd wordt van Alcoa/Suralco miv 1 juli 2015 aan een Surinaamse entiteit; waarom krijgt het parlement geen informatie? Wat is de concept deal? Wie is de entiteit; wie zullen er in participeren? Waarom is gekozen voor een periode na de verkiezingsdatum? Kan de regering het parlement zo omstandig mogelijk informeren?

Laat mij nog één beleidspunt bespreken, omdat vele mensen zich vreselijk ergeren aan de verspilling van middelen op dit gebied.

In het OP staat op bladzijde 52 dat de regering de overheidsvoorlichting niet meer eenzijdig en reactief wil laten zijn, maar het wil transformeren van overheidsvoorlichting naar overheidscommunicatie, waarbij het op alle niveaus geprofessionaliseerd zou worden.

Wat we zien is dat er geen transformatie heeft plaatsgevonden van voorlichting naar open communicatie, maar naar pure propaganda. Kan de regering bijvoorbeeld aangeven welk element van het overheidsbeleid belicht wordt in het programma Info Act, waar men constant NDP propaganda onder het mom van overheidsvoorlichting wordt gebracht op kosten van de belastingbetaler.

De regering moet zich schamen om de belastinggelden van hardwerkende burgers aan propaganda uit te geven, waarbij wij het uitscheld- en haatprogramma’s van de regeringswoordvoerder nog niet eens bespreken.

Als de NDP behoefte heeft aan propaganda dan moet zij er een partijpolitiek programma van maken en het uit de partijkas betalen, maar niet uit de staatsbegroting, waar men nu voor naar het parlement komt om goedkeuring te vragen.

Kan de president ons trouwens inzicht geven hoeveel geld vermorst wordt aan het programma Info Act, want volgens ons is dit een grote bron van geldverspilling.

Dat geld kan liever besteed worden aan het scheppen van arbeidsplaatsen sport faciliteiten voor jongeren.

 

Voorzitter, van transformatie zoals beloofd in OP is niks teweeg gebracht. Maar als u denkt dat er geen transformatie is geweest in de haast afgelopen 5 jaren regering Bouterse/ Ameerali; dan heeft u het mis.

We zien wel dat deze regering een transformatieproces ingezet heeft,  met veel ongewenste effecten naar vrijwel alle sectoren van de samenleving.

 

Een transformatieproces in 5 jaren tijd dat het land gebracht heeft in crises op verschillende fronten en het ergerlijke is dat deze regering er geen oplossing voor heeft en de situatie elke dag erger wordt.

In de Nationale Assemblee heeft deze regering geen werkbare meerderheid meer, hetgeen de laatste maanden keer op keer is gebleken.

De president heeft door zijn centralistische aanpak vele coalitiegenoten van zich vervreemd en dat is ook merkbaar in het regeringsbeleid.

De oppositie is bereid om in het nationaal belang aan deze begroting en een aantal zaken mee te werken, maar dan zal de regering serieuzer met de Nationale Assemblee moeten samenwerken.

Het probleem is echter dat de president met zijn regering geëindigd is als een ‘lame duck’ zoals men dat in het Engels zegt en zal zich zo nog voortslepen naar resterende maanden voor deze regering met het verkondigen van:

Maar gelukkig dat het volk van Suriname bewuster is geworden in haar keuze en haar stemgedrag.

Ik dank u.

Bron/Copyright:

Nickerie.Net /Ingezonden 28-03-2015

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Copyright © 2015. All rights reserved.

Designed by Galactica's Graphics