Nickerie.Net, maandag 21 maart 2016

Zin van demonstrateis en parternalisme van de president

President Bouterse heeft, zo meldt Starnieuws, op zijn laatste persconferentie gezegd dat ‘onverlaten proberen misbruik te maken van de situatie om mensen op straat te krijgen.’ ‘Dat biedt geen soelaas’, zei de president. ‘Wat soelaas biedt is gezamenlijk de economische malaise het hoofd bieden.’ De constitutionele rol van de president is het rechtmatig en doelmatig besturen van de staat Suriname. Het is niet aan de president te bepalen op welke wijze de bevolking invulling wil geven aan haar democratische rechten, zoals het recht op vreedzame straatdemonstraties, dat mede uitdrukking is van het recht op vrije meningsuiting. Doet een president dat wel, dan maakt die zich schuldig aan paternalisme.

Bestuurlijke en procedurele rechtvaardigheid In 2005, net nadat de regering Venetiaan III was aangetreden, gingen Bouterse en zijn NDP de straat op om het aftreden van de regering te eisen, de verhoging van de brandstofprijzen als aanleiding aangrijpend. Nu Bouterse zélf president is, en de sociale en financieel-economische toestand veel belabberder is dan in 2005, biedt demonstreren plots ‘geen soelaas’. Inconsistentie maakt een standpunt ongeloofwaardig. Landen waar bestuurlijke corruptie geen dominant verschijnsel is, waar de regering adequaat en tijdig verantwoording aflegt in het parlement, waar nepotisme niet straffeloos blijft, waar bestuurders de financiële toestand niet rooskleuriger voorstellen dan die is, waar mensenrechten schendingen niet straffeloos blijven, waar de overheid tijdig aan haar financiële verplichtingen tegemoet komt, waar burgers tijdig hun recht kunnen halen, waar geluisterd wordt naar de burgers, ongeacht hun politieke kleur…zulke landen kennen weinig demonstraties en stakingen. Een goed functionerende rechtsstaat en een effectief democratisch proces faciliteren immers de communicatie tussen bevolking, volksvertegenwoordiging en bestuur. De burgers ervaren bestuurlijke en procedurele rechtvaardigheid. Als ze het niet eens zijn kunnen ze bijvoorbeeld in de pen kruipen of op andere, reguliere wijze hun recht halen, ze hoeven niet de straat op.

Zin van demonstraties Landen waar corruptie, verspilling en bestuurlijke doofheid het bestuur kenmerken, mogen rekenen op andere vormen van expressie van de volkswil, zoals massademonstraties. Een zittende, zichzelf verrijkende, politieke klasse kan immers niet geloofwaardig een oproep doen gezamenlijk de nationale problemen aan te pakken. Demonstraties kunnen dan door hun overtuigende massaliteit en georganiseerdheid de bestuurlijke veranderingen, noodzakelijk voor het herstel van vertrouwen en oplossen van de sociaaleconomische problemen, op vreedzame, democratische wijze afdwingen. Zo maakte de regering (Bouterse-)Wijdenbosch, overtuigd door de massademonstraties eind jaren negentig, op vreedzame wijze plaats voor nieuwe verkiezingen en een regering die wél de integriteit van het financieel-economisch bestuur kon herstellen en succesvol het monetaire en economische herstel kon verwezenlijken.

Demonstraties zijn natuurlijk geen economisch activiteit, op korte termijn kunnen ze zelfs, bijvoorbeeld door arbeidsverzuim, een economische prijs hebben. Hun zinvolheid kan schuilen in het vreedzaam bevorderen van het collectief bewustzijn en maatschappelijk draagvlak, die de historische noodzakelijke hervormingen van vastgelopen beleid en bestuur, kunnen schragen. Demonstraties kunnen worden gelezen als expressie van de zelfbeschikking van de bevolking, als uiting van de fundamentele menselijke behoefte aan autonomie. Paternalistisch bestuur vormt een inbreuk op die zelfbeschikking en autonomie en is daardoor benauwend. Het dooft de creativiteit, die juist in crisis situaties zo hard nodig is.

Theo Para

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics