Nickerie.Net, donderdag 19 april 2018



Overheidsinterventie gewenst binnen rijstsector


18-04- 2018
Niet alleen de Surinaamse Padieboerenassociatie (SPBA), maar ook vakbondstopman Dayanand Dwarka pleit voor overheidsinterventie binnen de rijstsector. Dit is vooral gewenst bij de prijsvaststelling van padie. Tegenover Dagblad Suriname verduidelijkte Dwarka dat tegen deze achtergrond beslist geen situatie geschetst moet worden alsof de overheid ‘een prijs gaat opleggen.’ Neen, hiervan zal er absoluut geen sprake zijn. Integendeel komen alle actoren samen met de overheid bij elkaar om een prijs vast te stellen. Er wordt een bedrag overeengekomen binnen een bepaalde baanbreedte. Deze vorm van samenwerking is geen onbekend verschijnsel in de wereld, geeft Dwarka aan. Dit gebeurt al in Guyana onder de noemer van Guyana Rice Board. Het betreft een beetje verantwoordelijkheid vanuit de zijde van de overheid. Dwarka die ook beleidsadviseur is op het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) zal dit voorstel deponeren bij de nieuwe minister. Volgens Dwarka moeten problemen binnen deze belangrijke sector middels overleg opgelost worden.

Liberalisatie nekslag voor kleine padieboeren
De overheidsbemoeienis bij de vaststelling van de padieprijs was er al in Suriname. Elk seizoen kwamen de verschillende actoren bij elkaar om tot een ‘goede’ prijs te geraken, naar tevredenheid van een ieder. Totdat de Nieuw Front-regering de sector losliet onder de noemer van liberalisatie. Nu blijkt dat bij de liberalisatie vooral de meest zwakke schakels in deze, de kleine padieboeren, als de grote verliezers uit de bus komen. Gelet op het feit dat ze niet over een droger en pelmolen beschikken, worden ze geheel afhankelijk van de verwerkers, die tegelijkertijd de opkopers zijn van hun padie. Dwarka vermeldt erbij dat rijstboeren in de wereld ter voorkoming van dergelijke problemen steeds zelfstandiger willen worden. Er worden mogelijkheden benut om de faciliteiten in eigen beheer te hebben, waardoor de afhankelijkheidspositie komt weg te vallen.

Jaimangal liet padieboeren goed boeren
Dwarka was een van de personen die het voortouw nam om namens de Federatie van Agrariërs en Landarbeiders (FAL) de Jaimangal NV op te zetten. Deze werd begin jaren ’90 opgezet, met als doelstelling om betere prijzen te interveniëren voor de rijstboeren op de opkoopmarkt. Deze vereniging beschikte over een droogfaciliteit waar de rijstboeren terecht konden met hun afgeoogste padie. Indien de prijs niet gunstig lag, konden zij hun padie rustig bewaren in navolging op betere prijzen. Deze manier van werken heeft zeker 10 jaren standgehouden. De grootste inbreng was van de FAL. En vanwege het ontbreken van winstoogmerk is dit systeem gaan vervallen en is het uiteindelijk failliet verklaard.

Stichting Agrarisch Kernbedrijven Nickerie
Behalve Jaimangal opereerde gedurende die periode en ervoor de Stichting Agrarische Kernbedrijven Nickerie. Dwarka vertelt dat deze stichting de Staat toebehoorde en lang voor de oprichting van Jaimangal al bestond. Ook deze stichting beschikte over een droger waar de rijstboeren terecht konden met hun afgeoogste padie. Hij onderkent dat deze stichting gedurende een redelijke periode zijn diensten heeft bewezen. Rijstboeren trokken profijt hieruit. Maar na verloop van tijd hield ook deze stichting op te bestaan.


Padie laat niet op zich wachten
De vakbondstopman die als kleine jongen en gedurende zijn tienerperiode ook rijst heeft geplant, zegt met klem dat padie niet op zich laat wachten. Indien de oogsttijd is aangebroken, moet meteen overgegaan worden tot het oogsten. Gebeurt dit niet, dan treedt er overrijping op. Dit heeft als gevolg dat de padie uit de rijsthalm begint te vallen. Ook bij het pellen van de padie zorgt dit voor problemen. En dit gaat allemaal ten koste van de kwaliteit van de padie. Na het afoogsten van de padie moet deze binnen 24 uur naar de droger om op temperatuur gebracht te worden. Gebeurt dit niet, dan gaat dit ten koste van de kwaliteit. Dwarka legt vooral de nadruk op dat indien de kleine padieboeren al deze aspecten voorbij laten gaan, zij als uiteindelijke verliezer uit de bus komen. Indien ze voorbijgaan aan de rijpingsgraad en hun padie niet meteen verkopen aan de opkopers, gaan zij letterlijk zitten met hun padie. Ze beschikken niet over een droger en pelmolen. Hun afhankelijkheidspositie maakt dat hen een padieopkoopprijs door de keel wordt gedrukt, ver beneden de kostprijs, waartegen zij niet kunnen protesteren.
Asha Gajadien-Bhagwat

Bron/Copyright:
Nickerie.Net / DBS 19-04-2018

 

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Copyright © 2018. All rights reserved.

Designed by Galactica's Graphics