Nickerie.Net, zaterdag 15 september 2018

De scheve schaats van onze 'First Lady' Mevrouw Ingrid Bouterse-Waldring

15-09- 2018

In een recent verschenen artikel in een lokaal ochtend blad reageert first lady Ingrid Bouterse-Waldring geïrriteerd op de verwijzing dat haar man een beter economisch beleid moet voeren, zodat de gemiddelde burger haar eigen schoolspullen en voedsel kan kopen. Zij zei toen heel gepikeerd: ‘Misschien kunnen zij het op zich nemen om de kinderen te leren hengelen’.

Ik heb mij gestoord aan deze primitieve en opportunistische reactie van de first lady. Is dat het niveau dat van een first lady verwacht mag worden? Je mag op z’n minst verwachten dat zij zich op een waardige manier blijft gedragen door geen polemiek te veroorzaken onder de bevolking. Verder lijkt ze ook niet door te hebben dat de taak van een dagblad niet is om de economische situatie in het land te verbeteren. Mevrouw Ingrid Bouterse-Waldring, voor uw informatie: de maatschappelijke functies van een krant zijn: opiniërend, informerend, controlerend en vooral objectiverend. Het land naar welvaart leiden is de taak van de president, samen met de regering. Dat behoort vrijwel specifiek tot een van de voornaamste taken van de echtgenoot van de first lady. En dat moet zij op bepaalde momenten zeker ook wel bijsturen. Tenminste, zo behoort het te zijn in een goed geordende maatschappij. Het lijkt mij goed dat de first lady hem op geschikte momenten als deze hieraan herinnert.

De primitieve reactie van mevrouw Ingrid Bouterse-Waldring geeft onomstotelijk aan, dat zij zich er goed bewust van is welke ellende er nu heerst in Suriname en door wie het veroorzaakt is. Daarom kan ze niet anders dan de bal terug kaatsen naar een instantie waar de bal zeker niet hoort, namelijk een dagblad.

Mevrouw Ingrid Bouterse-Waldring schiet verder in de verdediging door Nederland er met de haren bij te slepen. Zij stelt ter verdediging namelijk dat Nederland ook over voedselbanken beschikt. Hiermee wil ze doen voorkomen alsof Nederland zich ook in een economische crisis bevindt. Mevrouw Ingrid Bouterse-Waldring, voor uw informatie: de door uw echtgenoot gefabriceerde “wereldcrisis” beperkt zich nagenoeg alleen tot Suriname en Venezuela. En de crises in beide landen is veroorzaakt door de zittende regeringen. En nog iets mevrouw Ingrid Bouterse-Waldring: Suriname hééft niet eens een voedselbank. Wat Suriname wel heeft is een systeem waarbij door de regering en een ondersteunende partij op een populistische manier en a la dol spullen worden verdeeld, zonder goed in kaart te brengen wie dat ook echt nodig heeft. Een deel van die spullen worden gestolen door partijleden (woorden van uw echtgenoot). Die daar overigens niet voor worden gestraft; een zaak die ons onder deze omstandigheden totaal niet verbaast.

De laatste tijd valt het heel erg op dat coalitieleden en hun aanhangers tegen beter weten in het desastreus beleid van deze regering vergoelijken door Nederland te pas en te onpas erbij te halen. Men doet alsof Nederland de meetlat is voor Suriname. Ik wil deze mensen adviseren om de lat wat lager te leggen. Vergelijk Real Madrid alstublieft niet met Real Botopasi. Laat mij de kronkeldenkers en verdraaiers van de realiteit even uit hun droom helpen: inderdaad beschikt Nederland over een voedselbank, maar dat heeft niets en dan ook niets met de erbarmelijke en pijnlijke situatie waarin Suriname nu verkeert, te maken.

Bovendien staan de cijfers in Suriname geheel niet in verhouding met die van Nederland. Om de lezers wat beter te informeren volgen wat cijfers:

1. Ten eerste is het totaal aantal personen dat in 2017 voedselhulp kreeg in Nederland ongeveer 132.500. dat is 0,77% van de bevolking. Suriname heeft geen voedselbank, we kunnen dus niets vergelijken. We kunnen wel zeggen dat in Nederland de voedselbanken worden gerund door vrijwilligers en niet door partijloyalisten van de zittende regering. Er wordt dus ook geen verkiezingspropaganda mee gevoerd. Voorts is de aanvoer en distributie van producten transparant. Er zijn duidelijke criteria voor wie er in aanmerking komt voor hulp van de voedselbank.
2. Ten tweede is totaal aantal mensen dat in Nederland onder de armoede grens leeft ongeveer 7% van de totale bevolking. In Suriname zeggen de optimisten – en dat zijn nog cijfers uit 2015 toen het stukken beter ging dan nu – dat dat 47% van de Surinaamse bevolking is, bijna 7 keer zo hoog dus. Andere internationale instituten (zie link hieronder) hebben het zelf over hogere ratio’s van onder de armoede grens levende Surinamers. Alweer Real Madrid vergelijken met Real Botopasi dus. Misschien kan Suriname een voorbeeld nemen aan deze voedselbank strategie van Nederland om haar burgers die onder de armoede grens leven een beter leven te bieden. Want zover ik weet worden voornamelijk (potentiële) partijloyalisten geholpen, met overigens inferieure spullen uit China. Een echte voedselbank voert geen partijpropaganda en is transparant. Die transparantie strekt zich ook uit tot de gevers van de spullen. Een volgende vraag is namelijk ook: “Waar haalt u al dat geld vandaan? Komt het uit uw eigen zak, is het belastinggeld, komt het van bedrijven die iets terug willen? Ruilen de Chinezen inferieure schooltassen en goedkope pennen en potloden voor Surinaams goud en rondhout?”. We willen het graag weten. Doe ons een plezier en vertel het ons.

Het zou mevrouw Ingrid Bouterse-Waldring sieren als zij publiekelijk erkend dat het land zich in hoge nood bevindt en dat ze er alles aan zal doen om, met de tot haar ten dienste staande middelen, verandering hierin te brengen. In plaats van ieder keer de vinger te wijzen naar niet ter zake doende instanties of naar economische florerende landen, kan ze beter haar invloed aanwenden om “hengels” te laten produceren voor de bevolking.

P.M. Wolff

WWW.NICKERIE.NET

Email: info@nickerie.net

Designed by Galactica's Graphics